Dag 6 + 7

 

Dag 6 + 7, 28/7/2012 – 29/7/2012 Finaleweekend!

 

Na een hele week schitterend weer te hebben gehad moest het er toch van komen, want zo werkt het nou eenmaal in Nederland: na zonneschijn komt regen!

Het avondspel vrijdagavond, speedminton, viel hierdoor letterlijk in het water. Dan maar weer terug naar het tentenkamp.

Daar aangekomen komt Jules met de volgende opmerking: “He hoe kan dit nou! Mijn stoel is helemaal nat! Wie heeft dit gedaan?!”. Heerlijk dat met al die bijdehante kinderen van tegenwoordig ook nog die schattige naïeve kinderen ertussen zitten.

 

Na nog even in de kantine gehangen te hebben gaan we als gehele begeleiding weer richting het tentenkamp. Onderweg horen we al de enorm luide beats over het veld dreunen….dat zal toch niet van onze kinderen komen?? We versnellen onze pas en wat we daar aantreffen is een veredelde discotheek, een grote groep kinderen in een rondje om een gettoblaster heen, allemaal stampend in het rond.

 

Mijn eerste impuls is, jonge god als ik ben, om mee te gaan in het feestgedruis en er lustig op los te stampen. Echter, we hebben al meerdere avonden de kampleiders van de buren op bezoek gehad die ons maanden om wat stiller te zijn. Resoluut druk ik de radio uit en stuur alle kinderen de tenten in. Tot op de minuut van nu heb ik daar nog spijt van, verdomme wat had dat een mooi feestje kunnen worden!! Sorry kids, volgende keer nodigen we de buren gewoon uit en zijn ze verplicht mee te doen

 

Zaterdagochtend 10.00 uur

Tim mag de dag beginnen met een kwartfinale in de enkel. Met een grote fanzone waant Tim zich Roger Federer himself en slaat dropshot na dropshot. Echter, ze stuiteren allemaal in zijn eigen servicevak en het duurt een hele set voordat hij daar achter is.

Na de slaap uit zijn ogen te hebben gewreven weet hij de ballen aan de goede kant van het net te spelen en wint hij de wedstrijd in 3 sets. Morris heeft het gevoel echt op Roland Garros te zitten, hij geniet met volle teugen: “wat spannend is het he! En wat een onwijs leuke wedstrijd zeg”.

 

De gehele dag zijn ook weer vele ouders aanwezig om de Westzaners aan te moedigen. Dit gaat zover dat in de middag het terras 3 rijen dik bezet is met juichende kinderen en gillende ouders waarvan de rest van Brabant wel zal denken: wat een stelletje mafkezen die mensen uit dat westen.

 

De dag verloopt verder rustig want iedereen is al een beetje zenuwachtig voor de disco deze avond…..

– Zit mijn haar wel goed?

– Loopt mijn make-up niet uit in de regen?

– Roos zal toch vast wel aanwezig zijn?

– Is mijn shirt wel gestreken?

– Heb ik mijn dans-moves wel goed genoeg geoefend en onder controle?

 

Dan is het zover, Tim plugt zijn I-phone in de muziekinstallatie en Turn up the Love van Far East Movement knalt uit de speakers en de voetjes gaan van de vloer!

 

Lowe op de tafel, Tim als DJ, Kevin die Lois schuurt, Melchert die als een halve gare de vloer rondspringt, Jaap de Kok die steeds probeert de muziek zachter te krijgen, Tim die de muziek stiekem steeds weer harder zet, het liedje Lola (ouders, zoek dit niet op op youtube, de begeleiding schrok ook van dit liedje gezongen door tieners in de tent op de eerste ochtend) en een polonaise naar de tenten, WAT EEN FEEST!

 

 

De kinderen drinken op deze leeftijd nog geen alcohol maar de bezopen opmerkingen vliegen je toch steeds weer om de oren. Melchert aan Mees” hoe oud is je zusje Maud nu eigenlijk?” Mees naar Melchert: “ehhh ze is 11 of 12, het is nu 2012 dus zou ze toch eigenlijk 12 moeten zijn want ze is in 2000 geboren…”

 

 

Zondag, de finaledag!

 

Zoals het echte Westzaners betaamd, stonden er vandaag vele spelers in finales, troostfinales en wedstrijden om de 3e/4e plek.

Over deze dag zal ik verder niet teveel uitwijden aangezien vrijwel alle ouders aanwezig waren. Het was gewoon weer een schitterende dag met prachtig tennis waarbij de oeeeeh’s en aahhhhhhh’s je om de oren vlogen. Sommige ouders weer heerlijk fanatiek waarbij ze de ballen van de tegenstanders die op de lijn komen toch echt uitzien. Wanneer de ballen van de eigen kinderen net uit gaan proberen ze echter met luid geklap en gejuich de tegenstanders uit hun evenwicht te brengen, hopend op een punt of er in ieder geval een let uit te slepen.

 

 

Het zit er nu toch echt op. Het was een vermoeiende maar wel onwijs gave week. Op het moment van schrijven is het inmiddels alweer 00.00 uur geweest. Hoor ik daar nu nog wat kinderen lawaai maken of uitbreken uit hun tent?

Ownee, ik lig nu in m’n eigen bedje in Assendelft, ik kan nu toch echt rustig gaan slapen………..

 

Alle kids, hartstikke bedankt voor de leuke week!

 

Op naar volgend jaar!

 

De begelijding

 

P.S. Raadsel: Van wie zijn deze 2 kontjes?