Dag 1, 27-7-2015

Chagerijnige meisjes en lachende jongens

 

Je kunt wel merken dat dit al ons 4e jaar is bij het tenniskamp in Dongen. ZondagmiddaG 14.00 uur komen alle begeleiders aanrijden, we worden hartelijk welkom geheten door de organisatoren van het toernooi en ze hebben alle voorzieningen al voor ons klaargezet (toiletgebouw is up-and-runnig, elektriciteit is uitgerold, vuinisbakken zijn al opgestoomd) zodat we meteen van start kunnen gaan.

 

Geloof het of niet maar 14.15 uur starten we met het opzetten van alle 6 de groepstenten, plaatsen we de caravan in de goede stand, en maken we het paleis van Nicolien (onze nieuwe begeleidster) klaar. Nog even de nieuwe partytent opbouwen, onze banier in de grond en hoppa het totale kamp is weer opgericht en hopelijk bestand tegen de wind en de regen maar vooral tegen al het gajes dat ’s avonds onze rust komt verstoren.

 

18.40 uur, de eerste kinderen komen al aangelopen en hebben er duidelijk zin in. Ouders willen hun kroost nog even een flinke knuffel geven en wellicht nog wat goede raad meegeven maar de meesten zijn al aan het chillen, voetballen of muziek aan het luisteren die voor ons redelijk heavy is zo aan het begin van de week en zo vroeg op de avond.

 

De avond valt, de regels worden weer even duidelijk herhaald en we delen de kinderen mee dat iedereen voor 23.00 uur in zijn/haar tent moet liggen. Nu verwacht u natuurlijk dat we weer een zware nacht tegemoet zijn gegaan omdat ze wilden uitbreken, losgaan, paaldansen etc maar laat het nou lekker regenen…probleem 1 opgelost. Probleem 2 en 3 werden uit zichzelf opgelost. Alle kinderen zijn weer een jaar ouder en het fantastische fenomeen is dat ze hun slaap steeds meer gaan waarderen. Daarbij willen ze presteren op het toernooi dus wij konden ook redelijk op tijd richting ons bedje.

Ware het niet dat we 2 piepjonge energiebommen als begeleiders in ons midden hebben. Tim en Jelmer legden hun oor overal te luister en wilden graag gebruik maken van hun nieuw verkregen macht om kinderen terecht te wijzen en terug naar hun tent te sturen. Echter de wind en het klapperen van de tentzeilen was het enige geluid wat nog te horen was. Tja wat doe je dan?

Dan ga je zelf maar een “fissa” bouwen en houd je het hele kamp wakker tot een uurtje of 3, vandaar de titel: Chagerijnige meisjes en lachende jongens……..

 

6.00 uur ontwaken de jongste meiden, 7.00 uur staan er al verschilende jongens op de tennisbaan in te slaan en even voor 8.00 uur staat iedereen klaar voor de conditietraining en tennistraining. Wat een gemotiveerde groep hebben we dit jaar!

 

Er staan de eerste dag meteen een flink aantal wedstrijden op het programma en er wordt op alle banen volop gestreden. Hidde geeft verschillende malen een flinke brul en laat zijn tegenstander sidderen met vlammende forehands. Emma en Yara maken er een gevecht  van in de stromende regen maar het doet ze niks.

 

Wacht eens even….zou dit misschien komen door het krachtvoer wat ze anders dan voorgaande jaren voorgeschoteld krijgen? Een dag eerder in de supermarkt werd de cola, sinas en chips ingeslagen maar komt opeens Nicolien met een kar vol bananen, appels en mandarijnen aangewandeld. “Vinden ze echt wel lekker hoor” is de tekst diewij vol ongeloof uit haar mond horen komen.

24 uur later zijn we 45 banenen, 12 appels en 20 mandarijnen verder en spelen “onze” kinderen de sterren van de hemel!

 

Elke middag organiseren Tim en Jelmer een activiteit en vandaag stond het trefbal en Kubb op het programma. De hele ochtend lobbyen en een aantal dreigementen verder stonden er een hoop fanatieke kinderen klaar en werd ook dit gezellige spelletje een slopende battle.

 

Het menu van de avond werd zeer gewaardeerd want met als voorgerecht een heerlijke chinese tomatensoep gevolgd door wiener schnitzel, patat, salade, appelmoes en als nagerecht hangop met verschillende vruchten kon iedereen er weer tegenaan voor het volgende spel: CSI.

 

Op het moment van schrijven is iedereen met het spel aan het meedoen, staan Morris en Maxine in een thriller de 3e set te spelen en zijn anderen aan het weerwolven en douchen.

 

Foto’s kunnen helaas niet toegevoegd worden i.v.m. java-updates, genante momenten en slecht internetbereik.

We zullen een aantal foto’s voor u proberen te omschrijven.

 

Foto 1:

10 mensen op een bankje langs de kant van de baan. 1 blonde jongen van een jaar of 16 in het midden leunend tegen matties, ogen dicht en in een diepe slaap.  Vermoeid na 1 dag, Silas hoe ga je deze week overleven?

 

Foto 2:

2 jonge gasten vol testosteron die het haantje van de tent willen zijn en laten zien wie de baas is. Rollend van de ene kant naar de andere, met uiteindlijk een remise tot gevolg, maar wel een aantal “gewonde” tentgenoten.

Zelfs Koen was zeer impressed en durfde zich niet in de strijd met Mees en Jesse te mengen.

 

Foto 3:

Een jonge kampbegeleidster die dacht wel even Martin en Dennis onder te schminken maar uiteindelijk zelf slachtoffer werd met als gevolg flinke zwarte smeer in haar gezicht en derrie in het haar.

 

Foto 4:

Een voortent vol opladers en telefoons met een gemiddelde waarde van €600,-. Naar schatting dus zo’n €15.000,- aan waardevolle spullen die her en der verspreid liggen. Vol vertrouwen, naief of slechts jeugdige onschuld?

Ze zijn in ieder geval 24/7 bereikbaar.

 

Tot morgen!